irrefutatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | irrefutatus | irrefutată | irrefutatum | irrefutatī | irrefutatae | irrefutată |
| Vocatif | irrefutate | irrefutată | irrefutatum | irrefutatī | irrefutatae | irrefutată |
| Accusatif | irrefutatum | irrefutatăm | irrefutatum | irrefutatōs | irrefutatās | irrefutată |
| Génitif | irrefutatī | irrefutatae | irrefutatī | irrefutatōrŭm | irrefutatārŭm | irrefutatōrŭm |
| Datif | irrefutatō | irrefutatae | irrefutatō | irrefutatīs | irrefutatīs | irrefutatīs |
| Ablatif | irrefutatō | irrefutatā | irrefutatō | irrefutatīs | irrefutatīs | irrefutatīs |
irrefutatus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « irrefutatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage