invenustus

Latin

Étymologie

Dérivé de venustus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif invenustus invenustă invenustum invenustī invenustae invenustă
Vocatif invenuste invenustă invenustum invenustī invenustae invenustă
Accusatif invenustum invenustăm invenustum invenustōs invenustās invenustă
Génitif invenustī invenustae invenustī invenustōrŭm invenustārŭm invenustōrŭm
Datif invenustō invenustae invenustō invenustīs invenustīs invenustīs
Ablatif invenustō invenustā invenustō invenustīs invenustīs invenustīs

invenustus \Prononciation ?\

  1. Qui est sans grâce, sans élégance.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • invenuste sans grâce, sans élégance »)

Références