intubieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich intubiere |
| 2e du sing. | du intubierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es intubiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich intubierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich intubierte |
| Impératif | 2e du sing. | intubier intubiere! |
| 2e du plur. | intubiert! | |
| Participe passé | intubiert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
intubieren \ɪntuˈbiːʁən\ (voir la conjugaison)
- (Médecine) Intuber.
Apparentés étymologiques
- Intubation féminin
Prononciation
- Berlin : écouter « intubieren [ɪntuˈbiːʁən] »