introitus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | introitŭs | introitūs |
| Vocatif | introitŭs | introitūs |
| Accusatif | introitum | introitūs |
| Génitif | introitūs | introituum |
| Datif | introitūi ou introitū |
introitibus |
| Ablatif | introitū | introitibus |
introitus \Prononciation ?\ féminin
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | introitus | introită | introitum | introitī | introitae | introită |
| Vocatif | introite | introită | introitum | introitī | introitae | introită |
| Accusatif | introitum | introităm | introitum | introitōs | introitās | introită |
| Génitif | introitī | introitae | introitī | introitōrŭm | introitārŭm | introitōrŭm |
| Datif | introitō | introitae | introitō | introitīs | introitīs | introitīs |
| Ablatif | introitō | introitā | introitō | introitīs | introitīs | introitīs |
introitus \Prononciation ?\
- Participe passé de introeo.
Références
- « introitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage