intrigier
Allemand
Forme de verbe
intrigier
\ɪntʁiˈɡiːɐ̯\
Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de
intrigieren
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
intrigier
[ɪntʁiˈɡiːɐ̯]
»