intrigantes
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | intrigant \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃\ |
intrigants \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃\ |
| Féminin | intrigante \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃t\ |
intrigantes \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃t\ |
intrigantes \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃t\
- Féminin pluriel de intrigant.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| intrigante | intrigantes |
| \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃t\ | |
intrigantes \ɛ̃t.ʁi.ɡɑ̃t\ féminin
- Pluriel de intrigante.
Je ne veux plus vous voir devant moi vous n’êtes que des intrigantes.
— (Catherine Patricia Toussaint, L’Oracle des Sages, 2018)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Allemand
Forme d’adjectif
intrigantes \ɪntʁiˈɡantəs\
Prononciation
- Berlin : écouter « intrigantes [ɪntʁiˈɡantəs] »