intortus
Français
Étymologie
- Du latin intortus.
Nom commun
| Singulier et pluriel | 
|---|
| intortus \in.tɔʁ.tys\ | 
intortus \in.tɔʁ.tys\ masculin singulier et pluriel identiques
Synonymes
Hyperonymes
Traductions
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- intortus sur l’encyclopédie Wikipédia
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | intortus | intortă | intortum | intortī | intortae | intortă | 
| Vocatif | intorte | intortă | intortum | intortī | intortae | intortă | 
| Accusatif | intortum | intortăm | intortum | intortōs | intortās | intortă | 
| Génitif | intortī | intortae | intortī | intortōrŭm | intortārŭm | intortōrŭm | 
| Datif | intortō | intortae | intortō | intortīs | intortīs | intortīs | 
| Ablatif | intortō | intortā | intortō | intortīs | intortīs | intortīs | 
intortus \Prononciation ?\
- Participe passé de intorqueo.