intitula
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intituler | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on intitula | ||
intitula \ɛ̃.ti.ty.la\
- Troisième personne du singulier du passé simple de intituler.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intitular | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela intitula | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) intitula |
intitula \ĩ.ti.ˈtu.lɐ\ (Lisbonne) \ĩ.tʃi.ˈtu.lə\ (São Paulo)
Verbe
| Formes du verbe | |
|---|---|
| Forme | Flexion |
| Infinitif | a intitula |
| 1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
intitulez |
| 3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să intituleze |
| Participe | intitulat |
| Conjugaison | groupe I |
intitula \in.ti.tuˈla\ 1er groupe (voir la conjugaison)
Dérivés
- supraintitula