interruptrices
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | interrupteur \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tœʁ\ |
interrupteurs \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tœʁ\ |
| Féminin | interruptrice \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tʁis\ |
interruptrices \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tʁis\ |
interruptrices \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tʁis\
- Féminin pluriel d’interrupteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| interruptrice | interruptrices |
| \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tʁis\ | |
interruptrices \ɛ̃.tɛ.ʁyp.tʁis\ féminin
- Pluriel d’interruptrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Prononciation
- Paris (France) (avec sigmatisme latéral) : écouter « des interruptrices [dɛz‿ɛ̃.tɛ.ʁyp.tʁis] »
Latin
Forme de nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | interruptrīx | interruptrīcēs |
| Vocatif | interruptrīx | interruptrīcēs |
| Accusatif | interruptrīcem | interruptrīcēs |
| Génitif | interruptrīcis | interruptrīcum |
| Datif | interruptrīcī | interruptrīcibus |
| Ablatif | interruptrīcĕ | interruptrīcibus |
interruptrīcēs \in.tɛr.rupˈtriː.keːs\ féminin
- Nominatif pluriel de interruptrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Vocatif pluriel de interruptrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Accusatif pluriel de interruptrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)