interrogatori
Étymologie
- Du latin interrogatorius.
Nom commun
interrogatori masculin
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Catalan
Étymologie
- Du latin interrogatorĭus.
Nom commun
interrogatori masculin
Apparentés étymologiques
Prononciation
- catalan oriental : \intəruɡəˈtɔɾi\
- majorquin : \intəroɡəˈtɔɾi\
- catalan occidental : \interoˈɡatɔɾi\
- Barcelone (Espagne) : écouter « interrogatori [Prononciation ?] »
Italien
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| interrogatorio \in.ter.ro.ga.ˈtɔ.rjo\ |
interrogatori \in.ter.ro.ga.ˈtɔ.ri\ |
interrogatori \in.ter.ro.ɡa.ˈtɔ.ri\
- Pluriel de interrogatorio.