interlocutor
Anglais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| interlocutor \Prononciation ?\ |
interlocutors \Prononciation ?\ |
interlocutor \Prononciation ?\
- (Soutenu) Interlocuteur.
He eyed his interlocutor, and then glanced about him.
— (H. G. Wells, The Invisible Man (L’Homme invisible), page 115, 1897)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Prononciation
- Varsovie (Pologne) : écouter « interlocutor [Prononciation ?] »
Latin
Étymologie
- (Néo-latin) Dérivé de interlocutus, avec le suffixe -tor.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | interlocutor | interlocutorēs |
| Vocatif | interlocutor | interlocutorēs |
| Accusatif | interlocutorem | interlocutorēs |
| Génitif | interlocutoris | interlocutorum |
| Datif | interlocutorī | interlocutoribus |
| Ablatif | interlocutorĕ | interlocutoribus |
interlocutor \Prononciation ?\ masculin
- Interlocuteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)