insufficiens
Latin
Étymologie
- Dérivé de sufficiens, avec le préfixe in-:
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | insufficiens | insufficiens | insufficiens | insufficientēs | insufficientēs | insufficientia |
| Vocatif | insufficiens | insufficiens | insufficiens | insufficientēs | insufficientēs | insufficientia |
| Accusatif | insufficientem | insufficientem | insufficiens | insufficientēs | insufficientēs | insufficientia |
| Génitif | insufficientis | insufficientis | insufficientis | insufficientium | insufficientium | insufficientium |
| Datif | insufficientī | insufficientī | insufficientī | insufficientibus | insufficientibus | insufficientibus |
| Ablatif | insufficientī | insufficientī | insufficientī | insufficientibus | insufficientibus | insufficientibus |
insufficiens \Prononciation ?\
- Insuffisant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « insufficiens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage