instruiĝi

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : instruigxi, instruighi

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine instru (« instruire, enseigner »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -i (verbe)[1].

Verbe

Voir la conjugaison du verbe instruiĝi
Infinitif instruiĝi

instruiĝi \in.stru.ˈi.d͡ʒi\ intransitif

  1. S’instruire, devenir instruit.
    • Ankaŭ Via sklavo instruiĝis per ili; Kiu ilin observas, tiu havas grandan rekompencon.  (L. L. Zamenhof, Malnova Testamento, 1927, Psaumes 19:11)
      Ton serviteur aussi en reçoit instruction; Pour qui les observe la récompense est grande.
    • Multaj ĉeestas paroladon, ĉar ili deziras instruiĝi kaj ĝui la oratoraĵon el arta vidpunkto.  (Ivo Lapenna, Retoriko, 1950)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine instru 

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )

  • Duolingo (États-Unis) : écouter « instruiĝi [Prononciation ?] » (débutant)

Références

Sources

Bibliographie