| Voir la conjugaison du verbe insinuar |
| Indicatif |
Présent |
(yo) insinuaba |
| (tú) insinuaba |
| (vos) insinuaba |
| (él/ella/ello/usted) insinuaba |
| (nosotros-as) insinuaba |
| (vosotros-as) insinuaba |
| (os) insinuaba |
| (ellos-as/ustedes) insinuaba |
| Imparfait |
(yo) insinuaba |
| (tú) insinuaba |
| (vos) insinuaba |
| (él/ella/ello/usted) insinuaba |
| (nosotros-as) insinuaba |
| (vosotros-as) insinuaba |
| (os) insinuaba |
| (ellos-as/ustedes) insinuaba |
| Passé simple |
(yo) insinuaba |
| (tú) insinuaba |
| (vos) insinuaba |
| (él/ella/ello/usted) insinuaba |
| (nosotros-as) insinuaba |
| (vosotros-as) insinuaba |
| (os) insinuaba |
| (ellos-as/ustedes) insinuaba |
| Futur simple |
(yo) insinuaba |
| (tú) insinuaba |
| (vos) insinuaba |
| (él/ella/ello/usted) insinuaba |
| (nosotros-as) insinuaba |
| (vosotros-as) insinuaba |
| (os) insinuaba |
| (ellos-as/ustedes) insinuaba |