insignitus

Latin

Étymologie

Dérivé de insignis, avec le suffixe -tus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif insignitus insignită insignitum insignitī insignitae insignită
Vocatif insignite insignită insignitum insignitī insignitae insignită
Accusatif insignitum insignităm insignitum insignitōs insignitās insignită
Génitif insignitī insignitae insignitī insignitōrŭm insignitārŭm insignitōrŭm
Datif insignitō insignitae insignitō insignitīs insignitīs insignitīs
Ablatif insignitō insignitā insignitō insignitīs insignitīs insignitīs

insignitus \Prononciation ?\

  1. Pourvu d'un étendard.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Rangé autour d'un étendard.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif insignitus insignită insignitum insignitī insignitae insignită
Vocatif insignite insignită insignitum insignitī insignitae insignită
Accusatif insignitum insignităm insignitum insignitōs insignitās insignită
Génitif insignitī insignitae insignitī insignitōrŭm insignitārŭm insignitōrŭm
Datif insignitō insignitae insignitō insignitīs insignitīs insignitīs
Ablatif insignitō insignitā insignitō insignitīs insignitīs insignitīs

insignitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de insignio.
    1. Significatif, qui se distingue nettement.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
    2. Remarquable.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références