insequentivus

Latin

Étymologie

Dérivé de insequens, avec le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif insequentivus insequentivă insequentivum insequentivī insequentivae insequentivă
Vocatif insequentive insequentivă insequentivum insequentivī insequentivae insequentivă
Accusatif insequentivum insequentivăm insequentivum insequentivōs insequentivās insequentivă
Génitif insequentivī insequentivae insequentivī insequentivōrŭm insequentivārŭm insequentivōrŭm
Datif insequentivō insequentivae insequentivō insequentivīs insequentivīs insequentivīs
Ablatif insequentivō insequentivā insequentivō insequentivīs insequentivīs insequentivīs

insequentivus \Prononciation ?\

  1. Relatif au suivant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références