inoblitus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inoblitus | inoblită | inoblitum | inoblitī | inoblitae | inoblită |
| Vocatif | inoblite | inoblită | inoblitum | inoblitī | inoblitae | inoblită |
| Accusatif | inoblitum | inoblităm | inoblitum | inoblitōs | inoblitās | inoblită |
| Génitif | inoblitī | inoblitae | inoblitī | inoblitōrŭm | inoblitārŭm | inoblitōrŭm |
| Datif | inoblitō | inoblitae | inoblitō | inoblitīs | inoblitīs | inoblitīs |
| Ablatif | inoblitō | inoblitā | inoblitō | inoblitīs | inoblitīs | inoblitīs |
inoblitus \Prononciation ?\ ; première classe
Références
- « inoblitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage