inhumanus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inhumanus | inhumană | inhumanum | inhumanī | inhumanae | inhumană | 
| Vocatif | inhumane | inhumană | inhumanum | inhumanī | inhumanae | inhumană | 
| Accusatif | inhumanum | inhumanăm | inhumanum | inhumanōs | inhumanās | inhumană | 
| Génitif | inhumanī | inhumanae | inhumanī | inhumanōrŭm | inhumanārŭm | inhumanōrŭm | 
| Datif | inhumanō | inhumanae | inhumanō | inhumanīs | inhumanīs | inhumanīs | 
| Ablatif | inhumanō | inhumanā | inhumanō | inhumanīs | inhumanīs | inhumanīs | 
inhumanus \Prononciation ?\
Dérivés
- inhumane
- inhumanitas
- inhumaniter
Références
- « inhumanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « inhumanus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage