inflictus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | inflictŭs | inflictūs |
| Vocatif | inflictŭs | inflictūs |
| Accusatif | inflictum | inflictūs |
| Génitif | inflictūs | inflictuum |
| Datif | inflictūi ou inflictū |
inflictibus |
| Ablatif | inflictū | inflictibus |
inflictus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inflictus | inflictă | inflictum | inflictī | inflictae | inflictă |
| Vocatif | inflicte | inflictă | inflictum | inflictī | inflictae | inflictă |
| Accusatif | inflictum | inflictăm | inflictum | inflictōs | inflictās | inflictă |
| Génitif | inflictī | inflictae | inflictī | inflictōrŭm | inflictārŭm | inflictōrŭm |
| Datif | inflictō | inflictae | inflictō | inflictīs | inflictīs | inflictīs |
| Ablatif | inflictō | inflictā | inflictō | inflictīs | inflictīs | inflictīs |
inflictus \Prononciation ?\
- Participe passé de infligo.
Références
- « inflictus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage