infames
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe infamer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu infames | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu infames | ||
infames \ɛ̃.fam\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Allemand
Forme d’adjectif
infames \ɪnˈfaːməs\
Prononciation
- Berlin : écouter « infames [ɪnˈfaːməs] »
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe infamar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) infames | ||
infames \iɱˈfa.mes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de infamar.
Prononciation
- Madrid : \iɱˈfa.mes\
- Séville : \iɱˈfa.meh\
- Mexico, Bogota : \iɱˈfa.m(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iŋˈfa.meh\
- Montevideo, Buenos Aires : \iɱˈfa.mes\
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | infame \inˈfame\ | infames \inˈfames\ | 
| Féminin | infama \inˈfamo̞\ | infamas \inˈfamo̞s\ | 
infames [inˈfames] (graphie normalisée)
- Masculin pluriel de infame.
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| infame | infames | 
infames \ĩ.fˈɐ.mɨʃ\ (Lisbonne) \ĩ.fˈə.mis\ (São Paulo)
- Pluriel de infame.