inexercitatus
Latin
Étymologie
- Dérivé de exercitatus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inexercitatus | inexercitată | inexercitatum | inexercitatī | inexercitatae | inexercitată |
| Vocatif | inexercitate | inexercitată | inexercitatum | inexercitatī | inexercitatae | inexercitată |
| Accusatif | inexercitatum | inexercitatăm | inexercitatum | inexercitatōs | inexercitatās | inexercitată |
| Génitif | inexercitatī | inexercitatae | inexercitatī | inexercitatōrŭm | inexercitatārŭm | inexercitatōrŭm |
| Datif | inexercitatō | inexercitatae | inexercitatō | inexercitatīs | inexercitatīs | inexercitatīs |
| Ablatif | inexercitatō | inexercitatā | inexercitatō | inexercitatīs | inexercitatīs | inexercitatīs |
inexercitatus \Prononciation ?\ ; première classe
Références
- « inexercitatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage