inenarrativus

Latin

Étymologie

Dérivé de enarratus, avec le préfixe in- et le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inenarrativus inenarrativă inenarrativum inenarrativī inenarrativae inenarrativă
Vocatif inenarrative inenarrativă inenarrativum inenarrativī inenarrativae inenarrativă
Accusatif inenarrativum inenarrativăm inenarrativum inenarrativōs inenarrativās inenarrativă
Génitif inenarrativī inenarrativae inenarrativī inenarrativōrŭm inenarrativārŭm inenarrativōrŭm
Datif inenarrativō inenarrativae inenarrativō inenarrativīs inenarrativīs inenarrativīs
Ablatif inenarrativō inenarrativā inenarrativō inenarrativīs inenarrativīs inenarrativīs

inenarrativus \Prononciation ?\

  1. Indescriptible.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références