indoctus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indoctus | indoctă | indoctum | indoctī | indoctae | indoctă | 
| Vocatif | indocte | indoctă | indoctum | indoctī | indoctae | indoctă | 
| Accusatif | indoctum | indoctăm | indoctum | indoctōs | indoctās | indoctă | 
| Génitif | indoctī | indoctae | indoctī | indoctōrŭm | indoctārŭm | indoctōrŭm | 
| Datif | indoctō | indoctae | indoctō | indoctīs | indoctīs | indoctīs | 
| Ablatif | indoctō | indoctā | indoctō | indoctīs | indoctīs | indoctīs | 
indoctus \inˈdok.tus\
- Non instruit, non cultivé.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Ignorant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Français : indocte
Références
- « indoctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « indoctus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage