indiscretus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indiscretus | indiscretă | indiscretum | indiscretī | indiscretae | indiscretă |
| Vocatif | indiscrete | indiscretă | indiscretum | indiscretī | indiscretae | indiscretă |
| Accusatif | indiscretum | indiscretăm | indiscretum | indiscretōs | indiscretās | indiscretă |
| Génitif | indiscretī | indiscretae | indiscretī | indiscretōrŭm | indiscretārŭm | indiscretōrŭm |
| Datif | indiscretō | indiscretae | indiscretō | indiscretīs | indiscretīs | indiscretīs |
| Ablatif | indiscretō | indiscretā | indiscretō | indiscretīs | indiscretīs | indiscretīs |
indiscretus \Prononciation ?\
- Indistinct, confondu.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Indiscret.
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : indiscreet
- Espagnol : indiscreto
- Français : indiscret
- Italien : indiscreto
Références
- « indiscretus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage