indisciplinatio
Latin
Étymologie
- (Latin tardif) Dérivé de indisciplinatus, avec le suffixe -io.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | indisciplinatio | indisciplinationēs |
| Vocatif | indisciplinatio | indisciplinationēs |
| Accusatif | indisciplinationem | indisciplinationēs |
| Génitif | indisciplinationis | indisciplinationum |
| Datif | indisciplinationī | indisciplinationibus |
| Ablatif | indisciplinationĕ | indisciplinationibus |
indisciplīnātio \Prononciation ?\ féminin
- Indiscipline.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « indisciplinatio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « indisciplinatio », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage