incumba
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | incumbă | incumbae |
| Vocatif | incumbă | incumbae |
| Accusatif | incumbăm | incumbās |
| Génitif | incumbae | incumbārŭm |
| Datif | incumbae | incumbīs |
| Ablatif | incumbā | incumbīs |
incumba \Prononciation ?\ féminin
Références
- « incumba », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe incumbir | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que eu incumba |
| que você/ele/ela incumba | ||
| Impératif | Présent | |
| (3e personne du singulier) incumba | ||
incumba \ĩ.ˈkũ.bɐ\ (Lisbonne) \ĩ.ˈkũ.bə\ (São Paulo)