incubitus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | incubitŭs | incubitūs |
| Vocatif | incubitŭs | incubitūs |
| Accusatif | incubitum | incubitūs |
| Génitif | incubitūs | incubituum |
| Datif | incubitūi ou incubitū |
incubitibus |
| Ablatif | incubitū | incubitibus |
incubitus \Prononciation ?\ masculin
- Position de celui qui se couche sur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Incubation
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incubitus | incubită | incubitum | incubitī | incubitae | incubită |
| Vocatif | incubite | incubită | incubitum | incubitī | incubitae | incubită |
| Accusatif | incubitum | incubităm | incubitum | incubitōs | incubitās | incubită |
| Génitif | incubitī | incubitae | incubitī | incubitōrŭm | incubitārŭm | incubitōrŭm |
| Datif | incubitō | incubitae | incubitō | incubitīs | incubitīs | incubitīs |
| Ablatif | incubitō | incubitā | incubitō | incubitīs | incubitīs | incubitīs |
incubitus \Prononciation ?\
- Participe passé de incubo.
Références
- « incubitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage