incruentus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incruentus | incruentă | incruentum | incruentī | incruentae | incruentă |
| Vocatif | incruente | incruentă | incruentum | incruentī | incruentae | incruentă |
| Accusatif | incruentum | incruentăm | incruentum | incruentōs | incruentās | incruentă |
| Génitif | incruentī | incruentae | incruentī | incruentōrŭm | incruentārŭm | incruentōrŭm |
| Datif | incruentō | incruentae | incruentō | incruentīs | incruentīs | incruentīs |
| Ablatif | incruentō | incruentā | incruentō | incruentīs | incruentīs | incruentīs |
incruentus \Prononciation ?\
Dérivés dans d’autres langues
- Italien : incruento
Références
- « incruentus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage