increpativus

Latin

Étymologie

Dérivé de crepitus, avec le préfixe in- et le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif increpativus increpativă increpativum increpativī increpativae increpativă
Vocatif increpative increpativă increpativum increpativī increpativae increpativă
Accusatif increpativum increpativăm increpativum increpativōs increpativās increpativă
Génitif increpativī increpativae increpativī increpativōrŭm increpativārŭm increpativōrŭm
Datif increpativō increpativae increpativō increpativīs increpativīs increpativīs
Ablatif increpativō increpativā increpativō increpativīs increpativīs increpativīs

increpativus \Prononciation ?\

  1. De reproche.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Références