incorruptivus

Latin

Étymologie

Dérivé de corruptus, avec le préfixe in- et le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incorruptivus incorruptivă incorruptivum incorruptivī incorruptivae incorruptivă
Vocatif incorruptive incorruptivă incorruptivum incorruptivī incorruptivae incorruptivă
Accusatif incorruptivum incorruptivăm incorruptivum incorruptivōs incorruptivās incorruptivă
Génitif incorruptivī incorruptivae incorruptivī incorruptivōrŭm incorruptivārŭm incorruptivōrŭm
Datif incorruptivō incorruptivae incorruptivō incorruptivīs incorruptivīs incorruptivīs
Ablatif incorruptivō incorruptivā incorruptivō incorruptivīs incorruptivīs incorruptivīs

incorruptivus \Prononciation ?\

  1. Incorruptible.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références