incontemptibilis
Latin
Étymologie
- Dérivé de contemptus, avec le préfixe in- et le suffixe -bilis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incontemptibilis | incontemptibilis | incontemptibile | incontemptibiles | incontemptibiles | incontemptibilia | 
| Vocatif | incontemptibilis | incontemptibilis | incontemptibile | incontemptibiles | incontemptibiles | incontemptibilia | 
| Accusatif | incontemptibilem | incontemptibilem | incontemptibile | incontemptibiles | incontemptibiles | incontemptibilia | 
| Génitif | incontemptibilis | incontemptibilis | incontemptibilis | incontemptibilium | incontemptibilium | incontemptibilium | 
| Datif | incontemptibili | incontemptibili | incontemptibili | incontemptibilibus | incontemptibilibus | incontemptibilibus | 
| Ablatif | incontemptibili | incontemptibili | incontemptibili | incontemptibilibus | incontemptibilibus | incontemptibilibus | 
incontemptibilis \Prononciation ?\
Références
- « incontemptibilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage