inconsultus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconsultus | inconsultă | inconsultum | inconsultī | inconsultae | inconsultă |
| Vocatif | inconsulte | inconsultă | inconsultum | inconsultī | inconsultae | inconsultă |
| Accusatif | inconsultum | inconsultăm | inconsultum | inconsultōs | inconsultās | inconsultă |
| Génitif | inconsultī | inconsultae | inconsultī | inconsultōrŭm | inconsultārŭm | inconsultōrŭm |
| Datif | inconsultō | inconsultae | inconsultō | inconsultīs | inconsultīs | inconsultīs |
| Ablatif | inconsultō | inconsultā | inconsultō | inconsultīs | inconsultīs | inconsultīs |
inconsultus \Prononciation ?\
- Inconsidéré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Inconsulté.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Non considéré, non respecté.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | inconsultŭs | inconsultūs |
| Vocatif | inconsultŭs | inconsultūs |
| Accusatif | inconsultum | inconsultūs |
| Génitif | inconsultūs | inconsultuum |
| Datif | inconsultūi ou inconsultū |
inconsultibus |
| Ablatif | inconsultū | inconsultibus |
inconsultus \Prononciation ?\ masculin
- Non consultation.
inconsultu meo
- sans me consulter.
Références
- « inconsultus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « inconsultus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage