inconspectus
Latin
Étymologie
- Dérivé de conspectus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconspectus | inconspectă | inconspectum | inconspectī | inconspectae | inconspectă |
| Vocatif | inconspecte | inconspectă | inconspectum | inconspectī | inconspectae | inconspectă |
| Accusatif | inconspectum | inconspectăm | inconspectum | inconspectōs | inconspectās | inconspectă |
| Génitif | inconspectī | inconspectae | inconspectī | inconspectōrŭm | inconspectārŭm | inconspectōrŭm |
| Datif | inconspectō | inconspectae | inconspectō | inconspectīs | inconspectīs | inconspectīs |
| Ablatif | inconspectō | inconspectā | inconspectō | inconspectīs | inconspectīs | inconspectīs |
inconspectus \Prononciation ?\
- Inconsidéré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « inconspectus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage