inconivens

Latin

Étymologie

Dérivé de conivens, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inconivens inconivens inconivens inconiventēs inconiventēs inconiventia
Vocatif inconivens inconivens inconivens inconiventēs inconiventēs inconiventia
Accusatif inconiventem inconiventem inconivens inconiventēs inconiventēs inconiventia
Génitif inconiventis inconiventis inconiventis inconiventium inconiventium inconiventium
Datif inconiventī inconiventī inconiventī inconiventibus inconiventibus inconiventibus
Ablatif inconiventī inconiventī inconiventī inconiventibus inconiventibus inconiventibus

inconivens \Prononciation ?\

  1. Qui ne ferme pas les yeux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Synonymes

Références

  • « inconivens », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage