incompertus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incompertus | incompertă | incompertum | incompertī | incompertae | incompertă | 
| Vocatif | incomperte | incompertă | incompertum | incompertī | incompertae | incompertă | 
| Accusatif | incompertum | incompertăm | incompertum | incompertōs | incompertās | incompertă | 
| Génitif | incompertī | incompertae | incompertī | incompertōrŭm | incompertārŭm | incompertōrŭm | 
| Datif | incompertō | incompertae | incompertō | incompertīs | incompertīs | incompertīs | 
| Ablatif | incompertō | incompertā | incompertō | incompertīs | incompertīs | incompertīs | 
incompertus \Prononciation ?\
- Obscur, couvert.
- incompertum habeo, je n'ai pas découvert.
 
- incompertum habeo, je n'ai pas découvert.
Synonymes
Antonymes
Références
- « incompertus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage