incomitatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incomitatus | incomitată | incomitatum | incomitatī | incomitatae | incomitată |
| Vocatif | incomitate | incomitată | incomitatum | incomitatī | incomitatae | incomitată |
| Accusatif | incomitatum | incomitatăm | incomitatum | incomitatōs | incomitatās | incomitată |
| Génitif | incomitatī | incomitatae | incomitatī | incomitatōrŭm | incomitatārŭm | incomitatōrŭm |
| Datif | incomitatō | incomitatae | incomitatō | incomitatīs | incomitatīs | incomitatīs |
| Ablatif | incomitatō | incomitatā | incomitatō | incomitatīs | incomitatīs | incomitatīs |
incomitatus \Prononciation ?\
- Inaccompagné, sans compagnon.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « incomitatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage