incogitatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incogitatus | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
| Vocatif | incogitate | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
| Accusatif | incogitatum | incogitatăm | incogitatum | incogitatōs | incogitatās | incogitată |
| Génitif | incogitatī | incogitatae | incogitatī | incogitatōrŭm | incogitatārŭm | incogitatōrŭm |
| Datif | incogitatō | incogitatae | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
| Ablatif | incogitatō | incogitatā | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
incogitatus \Prononciation ?\
- Irréfléchi.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Inconsidéré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incogitatus | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
| Vocatif | incogitate | incogitată | incogitatum | incogitatī | incogitatae | incogitată |
| Accusatif | incogitatum | incogitatăm | incogitatum | incogitatōs | incogitatās | incogitată |
| Génitif | incogitatī | incogitatae | incogitatī | incogitatōrŭm | incogitatārŭm | incogitatōrŭm |
| Datif | incogitatō | incogitatae | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
| Ablatif | incogitatō | incogitatā | incogitatō | incogitatīs | incogitatīs | incogitatīs |
incogitatus \Prononciation ?\
- Participe passé de incogito.
Références
- « incogitatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage