incircumscriptus
Latin
Étymologie
- Dérivé de circumscriptus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incircumscriptus | incircumscriptă | incircumscriptum | incircumscriptī | incircumscriptae | incircumscriptă |
| Vocatif | incircumscripte | incircumscriptă | incircumscriptum | incircumscriptī | incircumscriptae | incircumscriptă |
| Accusatif | incircumscriptum | incircumscriptăm | incircumscriptum | incircumscriptōs | incircumscriptās | incircumscriptă |
| Génitif | incircumscriptī | incircumscriptae | incircumscriptī | incircumscriptōrŭm | incircumscriptārŭm | incircumscriptōrŭm |
| Datif | incircumscriptō | incircumscriptae | incircumscriptō | incircumscriptīs | incircumscriptīs | incircumscriptīs |
| Ablatif | incircumscriptō | incircumscriptā | incircumscriptō | incircumscriptīs | incircumscriptīs | incircumscriptīs |
incircumscriptus \Prononciation ?\
- Incirconscrit, sans borne, sans limite.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « incircumscriptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage