incenatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incenatus | incenată | incenatum | incenatī | incenatae | incenată | 
| Vocatif | incenate | incenată | incenatum | incenatī | incenatae | incenată | 
| Accusatif | incenatum | incenatăm | incenatum | incenatōs | incenatās | incenată | 
| Génitif | incenatī | incenatae | incenatī | incenatōrŭm | incenatārŭm | incenatōrŭm | 
| Datif | incenatō | incenatae | incenatō | incenatīs | incenatīs | incenatīs | 
| Ablatif | incenatō | incenatā | incenatō | incenatīs | incenatīs | incenatīs | 
incenatus \Prononciation ?\
- Non repu, qui n'a pas diné, affamé.
- bibat aquam mulsam, cubet incenatus — (Caton, R. R. 156, 4)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Synonymes
Références
- « incenatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage