inauratus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inauratus | inaurată | inauratum | inauratī | inauratae | inaurată |
| Vocatif | inaurate | inaurată | inauratum | inauratī | inauratae | inaurată |
| Accusatif | inauratum | inauratăm | inauratum | inauratōs | inauratās | inaurată |
| Génitif | inauratī | inauratae | inauratī | inauratōrŭm | inauratārŭm | inauratōrŭm |
| Datif | inauratō | inauratae | inauratō | inauratīs | inauratīs | inauratīs |
| Ablatif | inauratō | inauratā | inauratō | inauratīs | inauratīs | inauratīs |
inauratus \Prononciation ?\
- Participe passé de inauro.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inauratus | inaurată | inauratum | inauratī | inauratae | inaurată |
| Vocatif | inaurate | inaurată | inauratum | inauratī | inauratae | inaurată |
| Accusatif | inauratum | inauratăm | inauratum | inauratōs | inauratās | inaurată |
| Génitif | inauratī | inauratae | inauratī | inauratōrŭm | inauratārŭm | inauratōrŭm |
| Datif | inauratō | inauratae | inauratō | inauratīs | inauratīs | inauratīs |
| Ablatif | inauratō | inauratā | inauratō | inauratīs | inauratīs | inauratīs |
inauratus \Prononciation ?\
- Qui n'est pas doré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)