inargutus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inargutus | inargută | inargutum | inargutī | inargutae | inargută |
| Vocatif | inargute | inargută | inargutum | inargutī | inargutae | inargută |
| Accusatif | inargutum | inargutăm | inargutum | inargutōs | inargutās | inargută |
| Génitif | inargutī | inargutae | inargutī | inargutōrŭm | inargutārŭm | inargutōrŭm |
| Datif | inargutō | inargutae | inargutō | inargutīs | inargutīs | inargutīs |
| Ablatif | inargutō | inargutā | inargutō | inargutīs | inargutīs | inargutīs |
inargutus \Prononciation ?\
Dérivés
Références
- « inargutus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage