impuls
: Impuls
Catalan
Étymologie
- Du latin impulsus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| impuls \Prononciation ?\ |
impulsos \Prononciation ?\ |
impuls masculin
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « impuls [Prononciation ?] »
Néerlandais
Étymologie
- Du latin impulsus.
Nom commun
impuls \Prononciation ?\ masculin
- Impulsion, incitation, stimulant.
een nieuwe impuls krijgen.
- recevoir un coup de fouet
hij handelde in een impuls
- il a agi impulsivement
onder de impuls van
- sous le coup de
een impuls geven / een aanzet geven
- donner une impulsion à
Synonymes
Dérivés
- bestedingsimpuls
- decentralisatie-impuls
- driftimpuls
- dwangimpuls
- groei-impuls, handelingsimpuls
- impulsaankoop
- impulsartikel
- impulsbeheersing
- impulsboek
- impulsdouche
- impulsenreeks
- impulsfactor
- impulsgedrag
- impulsgever
- impulsgolf
- impulsherhalingsfrequentie
- impulsief
- impulsijs
- impulslengte
- impulsmoment
- impulsprijs
- impulsrepetitie
- impulsschoep
- impulsturbine
- impulsverkoop
- impulszone
- kwaliteitsimpuls
- stuurimpuls
- zendimpuls
- zenuwimpuls
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,2 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « impuls [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]
Étymologie
- Du latin impulsus.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | impuls | impulsen |
| Pluriel | impulser | impulserna |
impuls \Prononciation ?\ commun
Dérivés
Apparentés étymologiques
- impulsköp
- impulsstyrd