impudens
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| impudent | impudens | 
| \ɛ̃.py.dɑ̃\ | |
impudens \ɛ̃.py.dɑ̃\ masculin
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de impudent.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| impudent | impudens | 
| \ɛ̃.py.dɑ̃\ | |
impudens \ɛ̃.py.dɑ̃\ masculin
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de impudent.
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impudens | impudens | impudens | impudentēs | impudentēs | impudentia | 
| Vocatif | impudens | impudens | impudens | impudentēs | impudentēs | impudentia | 
| Accusatif | impudentem | impudentem | impudens | impudentēs | impudentēs | impudentia | 
| Génitif | impudentis | impudentis | impudentis | impudentium | impudentium | impudentium | 
| Datif | impudentī | impudentī | impudentī | impudentibus | impudentibus | impudentibus | 
| Ablatif | impudentī | impudentī | impudentī | impudentibus | impudentibus | impudentibus | 
impudens \Prononciation ?\
Références
- « impudens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage