impudefactus
Latin
Étymologie
- Dérivé de pudefactus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impudefactus | impudefactă | impudefactum | impudefactī | impudefactae | impudefactă |
| Vocatif | impudefacte | impudefactă | impudefactum | impudefactī | impudefactae | impudefactă |
| Accusatif | impudefactum | impudefactăm | impudefactum | impudefactōs | impudefactās | impudefactă |
| Génitif | impudefactī | impudefactae | impudefactī | impudefactōrŭm | impudefactārŭm | impudefactōrŭm |
| Datif | impudefactō | impudefactae | impudefactō | impudefactīs | impudefactīs | impudefactīs |
| Ablatif | impudefactō | impudefactā | impudefactō | impudefactīs | impudefactīs | impudefactīs |
impudefactus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « impudefactus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage