improtégé
Français
Étymologie
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | improtégé \ɛ̃.pʁɔ.te.ʒe\ |
improtégés \ɛ̃.pʁɔ.te.ʒe\ |
| Féminin | improtégée \ɛ̃.pʁɔ.te.ʒe\ |
improtégées \ɛ̃.pʁɔ.te.ʒe\ |
improtégé \ɛ̃.pʁɔ.te.ʒe\
Traductions
- Allemand : ungeschützt (de)
- Anglais : unprotected (en)
- Latin : improtectus (la)
- Tchèque : nechráněný (cs)
Références
- « improtégé », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage