impraestrictus
Latin
Étymologie
- Dérivé de praestrictus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impraestrictus | impraestrictă | impraestrictum | impraestrictī | impraestrictae | impraestrictă |
| Vocatif | impraestricte | impraestrictă | impraestrictum | impraestrictī | impraestrictae | impraestrictă |
| Accusatif | impraestrictum | impraestrictăm | impraestrictum | impraestrictōs | impraestrictās | impraestrictă |
| Génitif | impraestrictī | impraestrictae | impraestrictī | impraestrictōrŭm | impraestrictārŭm | impraestrictōrŭm |
| Datif | impraestrictō | impraestrictae | impraestrictō | impraestrictīs | impraestrictīs | impraestrictīs |
| Ablatif | impraestrictō | impraestrictā | impraestrictō | impraestrictīs | impraestrictīs | impraestrictīs |
impraestrictus \Prononciation ?\
Références
- « impraestrictus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage