impostor
Anglais
Étymologie
- Du latin impostor.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| impostor \ɪmˈpɒstə\ |
impostors \ɪmˈpɒstəz\ |
impostor \ɪmˈpɒstə\
Variantes
- imposter
Prononciation
- Brisbane (Australie) : écouter « impostor [Prononciation ?] »
Espagnol
Étymologie
- Du latin impostor.
Nom commun
impostor \Prononciation ?\ masculin
Latin
Étymologie
- Crase de impositor.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | impostor | impostorēs |
| Vocatif | impostor | impostorēs |
| Accusatif | impostorem | impostorēs |
| Génitif | impostoris | impostorum |
| Datif | impostorī | impostoribus |
| Ablatif | impostorĕ | impostoribus |
impostor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : impostrix)
Synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « impostor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Portugais
Étymologie
- Du latin impostor.
Nom commun
impostor \Prononciation ?\ masculin