importaticius
Latin
Étymologie
- Dérivé de importatus (« importé »), avec le suffixe -icius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | importaticius | importaticiă | importaticium | importaticiī | importaticiae | importaticiă |
| Vocatif | importaticie | importaticiă | importaticium | importaticiī | importaticiae | importaticiă |
| Accusatif | importaticium | importaticiăm | importaticium | importaticiōs | importaticiās | importaticiă |
| Génitif | importaticiī | importaticiae | importaticiī | importaticiōrŭm | importaticiārŭm | importaticiōrŭm |
| Datif | importaticiō | importaticiae | importaticiō | importaticiīs | importaticiīs | importaticiīs |
| Ablatif | importaticiō | importaticiā | importaticiō | importaticiīs | importaticiīs | importaticiīs |
importaticius \Prononciation ?\
Références
- « importaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage