impetus
Anglais
Étymologie
- Du latin impetus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| impetus \ˈɪm.pə.təs\ |
impetuses \ˈɪm.pə.təs.ɪz\ |
impetus \ˈɪm.pə.təs\
Prononciation
- (États-Unis) : écouter « impetus [Prononciation ?] »
Voir aussi
- impetus sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe impeti | |
|---|---|
| Conditionnel | impetus |
impetus \im.ˈpe.tus\
- Conditionnel du verbe impeti (intransitif).
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | impetŭs | impetūs |
| Vocatif | impetŭs | impetūs |
| Accusatif | impetum | impetūs |
| Génitif | impetūs | impetuum |
| Datif | impetūi ou impetū |
impetibus |
| Ablatif | impetū | impetibus |
impetŭs \Prononciation ?\ masculin 4e déclinaison
- Mouvement en avant ; élan.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Militaire) Charge, assaut, attaque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
Dérivés
- impetuosus (« impétueux »)
- impetuose (« impétueusement »)
Références
- « impetus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage