impertinens
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| impertinent | impertinens | 
| \ɛ̃.pɛʁ.ti.nɑ̃\ | |
impertinens \ɛ̃.pɛʁ.ti.nɑ̃\ masculin
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de impertinent.
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impertinens | impertinens | impertinens | impertinentēs | impertinentēs | impertinentia | 
| Vocatif | impertinens | impertinens | impertinens | impertinentēs | impertinentēs | impertinentia | 
| Accusatif | impertinentem | impertinentem | impertinens | impertinentēs | impertinentēs | impertinentia | 
| Génitif | impertinentis | impertinentis | impertinentis | impertinentium | impertinentium | impertinentium | 
| Datif | impertinentī | impertinentī | impertinentī | impertinentibus | impertinentibus | impertinentibus | 
| Ablatif | impertinentī | impertinentī | impertinentī | impertinentibus | impertinentibus | impertinentibus | 
impertinens \Prononciation ?\
- Sans rapport à.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « impertinens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini | 
|---|---|---|
| Singulier | impertinens | impertinensen | 
| Pluriel | impertinenser | impertinenserna | 
impertinens \Prononciation ?\ commun